Hey Gİdi Yeşil Yaka Altı yıl oldu düşeli bağrına. Bazen acı bazen tatlı gün geçirdim. Bazen kovalıkta bazen akkırmalarda. Suyuna girdim toprağını gezdim. Doyum olmaz sakarya boyu gezmelerine. Ülkerden başla peynir deresine. Abidinin ağılın tam tepesinde. Soğanını közleyip közde çayını içtim. Ak dağlardan yalkıdan sallandım görünmeze doğru. İyice bi gezeyim dedim sağını solunu. Derin dere hisar derken iki pınarda aldım soluğu. Söğüdünde gölgelenip suyundan içtim. Mercanın dereden geçtim kırıkların ağıla. Doyulurmu dedim bu vakit çoban çayına. Biraz gatık olacak el kadarda bazlama. Tilkicekte oturup ekmeğini yedim. Sırtıma yükledim avcı çantamı. Bekletmeyim dedim Mehmet abi ile Haydar ağamı. Kabağın harputta verdim ilk molayı. Toprağına uzandım taşında dinlendim. Gartallağdan geçecektim ki acıya. Güneyden bir karartı yükseldi semaya. Bir kekliklere baktım bir Ferhat amcaya. Bohçacınla güldüm kekliğini dinledim. Kamillerin ağıldan dolandık sarıgilin kuyuya. Tenekeyi kaldırıp içtim suyu döke döke bağrıma. Bir bozlak salladım köy ağılından kızılkırmaya. Gün batımını izleyip türküler söyledim. Daha kel bakkaldan hiç söz etmedim. Bir sezonda bin yediyüz balık tuttuk demedim. Karakuşuda kızdırdım Fedaiden palavrada dinledim. Cami önü sohbetlerine katıldım kahve önüde bekledim. Binmedi sanmayın Ruhinin sürdüğü motorada bindim. Altıncı ekiple çukur kazmayada gittim. Dup duru sudan arabaşıda içtim. Kavununu kesip karpuzunuda yedim. Gökhan'ım daha ne kaldı etmediğin. Ölüsünde ağlayıp mezar mı eşmedin. Düğününde oynayıp halay mı çekmedin. Velhasılı kelam yeşil yaka. Sende tam altı yılımı geçirdim. Gökhan ADİL
BİZİ TANIMAYANLAR
Kuru selam şuh kahkaha,
Sanıyorsun padişaha,
Eyvallah demez bir daha,
Yükseklerde gezinir hep.
Eyvallah yoktur bize,
Güler geçer yüzümüze,
Kafasından mimli bize,
Giymez kafasına bir kep.
Namaz abdest hak getire,
Helal haram hep götüre,
Bazen selamı hatıra,
Verir ise taşları öp.
Ayrı dünya ve anlayış,
Farklı yaşam ve yaşayış,
Yazın sonu elbette kış,
Bunda bile görmez sebep.
Garip Ademoğlu cana,
Kıyar oldun uslansana,
Terk etmişsin insafına,
İnsafsızın dediği hep.
Haklı haksız sizden olan,
Zehirde gizili yılan,
Yalan adaletin yalan,
Hiç olmazsa biraz edep.
Makam mevki yandaş bize,
Sözde uzak gardaş bize,
Utanmasa yüzümüze,
Güle güle tükürür hep.
Bizde sözde vatandaşız,
Oy verirken öz yurttaşız,
Kahramanız ve gardaşız,
Gaz veripte giderler hep.
Sadık Ahmet’ten bir kelam,
Selam ademoğlu selam,
Unutursam ahmak olam,
Aklımdan çıkar mı acep?
Sadık Ahmet GÖKDEMİR 14.03.2010 Günyüzü/ESKİŞEHİR
Yeşilyaka İmam Hatibi
BENİ
Kaderin elinde oyuncak oldum,
Taştan taşa vurdu savurdu beni,
Bir sevda bilmezin elinde kaldım,
Yaktı ateşinde kavurdu beni.
Sevdam düştü dile onun yüzünden,
Ne vefa gördüm ki sahte yazından,
Saçlarım döküldü bitmez nazından,
Ümitsiz aşkımdan ayırdı beni.
Biliyorum acımasız bir insan,
Sevmeyi bilmiyor belki de ondan,
Umutsuz vakayım geriye kalan,
Aşkına sıgındım kandırdı beni.
Başım koydum aşkımıza tek çare,
Kalbim yanık boynum bükük avare,
Bekliyorum belki gelir ayare,
Baktı suratıma soldurdu beni.
Sevmiyorsan niye güldün işveli,
Sayende oldum bak kafadan deli,
Elime dokunmaz oldu bak eli,
Dalına konmuştum kaldırdı beni.
Bile bile terse döndürdün düzü,
İnsafına limon sıktıgımın kızı,
Sayende oldu ömrümün yazı,
Kışın boranında öldürdü beni.
Şeytanından bul acımasız hain,
Konuşmaz lal olsun konuşan dilin,
Cehenneme düşsün dönmesin yolun,
Mızrapsız ney diye çaldırdı beni.
Sadık Ahmet GÖKDEMİR 09.09.2003
Malatya
Yaşilyaka Köyü İmamı Hatibi
OL
Sen milletle yumurtlamaya kalkma,
Önce ferik daha sonra tavuk ol,
Bacağın bir karış kalkma
Önce şapka sonra başa kavuk ol,
Sen işe şahinden başladın bile,
Önce serçe daha sonra kartal ol,
Maskara olursun düşersin dile,
Sen sazlarda çalan sade bir tel ol.
Kargaya bakıp da açma ağzını,
Sen dağlarda açan güle bülbül ol,
O çöplükte açan gül ağacını,
Al kenara dikte sevgi sümbül ol.
Karga öter bülbül oldum zanneder,
Sen dağlarda öten guguk kuşu ol,
Dalda ötüp sonra çöplüğe iner,
Sen açlığından öl mertlik başı ol.
Deve boynuz umar kulaktan olur,
Sen sabırla bekle öyle derviş ol,
Ne olsa adalet yerini bulur,
Yalvar Allah’ına sonra ermiş ol.
Sadık Ahmet GÖKDEMİR
21,07,1997 |
